Vermaning 21

Gelukkig de dienaar die, als hij spreekt, niet al het zijne bekend maakt met het oog op loon (Reward, merces) en niet haastig is met zijn woorden (Spr 29, 20). maar wijs afweegt wat hij moet zeggen en antwoorden.

Wee de religieus die het goede dat de Heer hem laat zien, niet in zijn hart bewaart (Lc 2, 19.51) en niet door daden aan anderen laat zien, maar liever door woorden aan de mensen wil laten zien met het oog op loon.

Hij ontvangt zijn loon (Mt, 6, 2) en de toehoorders plukken weinig vruchten van zijn woorden

 

  • · De traditionele titel voor deze vermaning is “De zelfingenomen en praatgrage religieus”. Volgens een commentator doet de titel de vermaning geen recht.
  • · Franciscus spreekt hier niet over de problemen die door de praatgrage mensen voor een communiteit ontstaan (of: ontstaan zijn).
  • · Franciscus’ punt hier is de vraag van het dingen doen met de bedoeling om loon te krijgen.
  • · Franciscus maakt zich zorgen over de verandering van Gods gaven in een bron van loon, applaus, vleierij.
  • · Franciscus onderwijst ons door deze vermaning over de rol van stilte en het spreken in het religieuze leven.
  • · Franciscus gebruikt ook Bijbelse verwijzingen naar Spreuken en het evangelie van Lucas en Matheüs.
  • · ”In zijn hart bewaart” verwijst naar moeder Maria die de woorden van God in haar hart bewaart.
  • · Franciscus wil dat zijn broeders voor Gods glorie werken zonder de verwachting van loon.

Dat zijn broeders voorzichtig zijn met hun tong – de woorden. Dat zijn broeders de woorden van God of de gaven van God in hun hart bewaren. Dat ze door het leven – daden aan de mensen de gaven laten zien die God aan hun gegeven heeft.

  • · Deze Vermaning herinnert me aan een Indiase term: Nishkama karma. Nishkama karma betekent dat ik iets doe zonder verwachting van persoonlijk gewin.

 

God heeft aan mij veel gaven gegeven. Hoe gebruik ik de gaven? Gebruik ik de gaven met het oog op loon? Spreken mijn leven en daden over het goede dat God mij laat zien?

Leave a comment